|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19926858 Bezoekers
12 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Herinneringen van een Stadswachter van Semarang.
December 1941-December 1945.
3 ). De reis Semarang - Soerabaja ( 15-4-42 ).
Aldus achterlatende onze mooie bultzak, het kussen en de dekens stonden wij gepakt en gezakt om 6 uur 's morgens gereed voor onze eerste Nippon reis. Enkele van ons kenden reeds eenige bevelen in het Japansch en zoo zaten wij tegen 7 uur in de vrachtauto's allen netjes geschoren en getooid met ons van huis gezonden klederen, dus zagen er feestelijk uit. De rit ging vlak langs mijn huis en ja hoor de heele familie was compleet en wij riepen elkaar " houdt goeden moed " toe, met de duim omhoog. Behalve mijn familie stonden overal de menschen buiten de huizen en waren de familieleden die niet langs de weg woonden waar wij langs gingen, op stap om ons te zien en toe te wuiven. Het was dus goed bekend gemaakt in de stad. Aan het S.S. Tawang stond het perron vol uitgeleiders, in hoofdzaak jongens en meisjes doch ook ouderen.
Twee Domine's o.a. ook Ds. v. Leeuwen waren daar aanwezig en spraken ons toe. Ook een Pastoor verzamelde zijn geloofsgenoten om zich heen en sprak hun moed in. In de gevangenis hebben wij o.a. met Paschen de domine en de pastoor gehad en die hebben toen één van hun moeilijkste preken doen hooren en daarmede velen onzer gesterkt voor de komende zware tijd. Door alle denken en doen van iedereen in die tijd lag altijd de grondslag, dat deze toestand wel hevig was, doch kort zou duren welk laatste evenwel niet bewaarheid is geworden. Zoo kwam tegen negen uur het vertreksein en daar gingen wij. Voor velen, zonder dat zij het wisten, was dit afscheid van alles wat zij op aarde bezaten. Dat echter drong niet tot ons door, want allen waren wij verrukt over de groote menigte die op de been was om ons uitgeleide te doen.
Wij zaten in de 4de en 3de klas coupe's dicht opeen vanwege de vele barang die allemaal met ons in de coupee moest, en voor ons doen in een zeer vernederende positie. Bewegingsvrijheid hadden wij niet, bij elke uitgang stond een schildwacht met geladen geweer en het bajonet op. Wij mochten dan ook nergens uit den trein en al spoedig werd het zeer warm en ongemakkelijk zitten.
Eerst mochten wij ook niets koopen aan de verschillende stations, doch later werd daarop niet meer gelet en kochten wij allerlei lekkers dat wij eenige maanden tevoren zeker niet gegeten zouden hebben. Het was dien dag den 16de April de verjaardag van mijn zoon in Holland en ik tracteerde op een der stations op een sigaar.
Toevallig kon ik voor f.2,50 een kistje van 25 sigaren koopen en dat was voor mijn omgeving in de trein genoeg en er werd lekker gedampt. In de trein zaten wij met vier man, oude kennissen bij elkaar o.a. van Benthem, Bakhoven, Heeres en mijn persoon en spraken wij af om zooveel mogelijk bijeen te blijven. Onze eerste kongsie was daarmee gevormd De reis vorderde langzaam geen snelheid en veel oponthoud bij allerlei kleine stations. Door de geboden vrijheid van loopen, en praten met personen op de stations, maakten wij voor ons doen in de laatste weken toch een goede dag.
( Kongsie = groep of vereniging. ) red.
Heel laat in de avond arriveerden wij via Djocja te Soerabaja en werden toen omringd door heel wat Jappen in vrachtauto's gestuwd die met een geweldige vaart door Soerabaja reden en ons brachten naar een fantastisch hel verlicht terrein, met aan de kanten naar wij toen dachten, allerlei waroengs en een heel groot gebouw. Het bleek te zijn het jaarmarktterrein met het permanente gebouw en verder een groot aantal bamboe loodsen, deels gereed en bevolkt, deels in aanbouw.
Voor ons werd een loods aangewezen waarvan 10 m2 gereed was en de rest nog in aanbouw, zoodat het grootste deel van ons op den grond in de open lucht moest bivakkeren.
Wij kregen nog wat te eten en zochten toen ons bivak op.
Een jonge stadswachter eene Vecht stond mij een door hem ingenomen overdekte plaats af en ging zelf buiten liggen.
Toen hadden wij allen echt spijt van ons mooie rolletje dat wij op Djatingaleh moesten achterlaten en kregen hiervoor niets anders terug dan een baleh-baleh van bamboe. Wel hadden wij in de gevangenis onze botten zeer gelegen op de harde planken, doch ook bamboe is geen zachte ligging en pas na jaren staat je lichaam er naar om daar rustig zonder pijn op te slapen. Gelukkig hadden de meeste van ons hun klamboe meegebracht want de muskieten waren goed vertegenwoordigd.
Zoo ving de eerste nacht aan en verwachtte niemand van ons dat wij daar zes lange maanden zouden blijven.
( baleh-baleh of baleh2 = een laag bed, zoals een brits)
( waroeng = een klein winkeltje.) red.
===========================
Copyright: R.Derks
Categorie: - Derks, H.A.T.
Pagina gelezen 4940 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
