|
INDOPEDIA
|
|
De Indische Encyclopedie
|
19432246 Bezoekers
42 Bezoekers online
Deze artikelen zijn ook met een RSS reader te lezen. : https://indopedia.nl/data/nl-articles.xml
Hoe het begon - deel 9
Vandaag is mijn vervelende week weer begonnen. De vorige heb ik overgeslagen, maar mam zegt, dat het gewoon is.
Het aquarium van Wernie logeert hier, nu zijn het er al vier.
Vandaag aten we gebakken vis, worteltjes en rijst. Ik heb gesmuld. Wat zouden ze nu in Holland eten? Koolrapen met hondenvlees misschien?
5-5-1943.
Tante Emy is vandaag druk aan het verhuizen. De meeste barang is nu met twee grobaks weg. Zelf vertrekken ze straks na het eten. We zullen hen missen.
Quirientje krijgt al wat haar, is lief en lacht veel.
Gisteren hadden we met de mensen van de Jeugdraad een lontong maaltijd1. De ochtend had een ernstig en een leuk gedeelte. In de middag allerlei voordrachten en toneelstukjes. Ik heb de “Kakkerlakken nachtmerrie” voorgedragen, wat men heel leuk vond. De toneelstukjes en de gesprekken waren “ so Indies”, soms tot mijn ergernis. De lontong was heerlijk, maar ik was de enige totok2. Om vijf uur ben ik moe naar huis gegaan en zo maar in bed gerold. Nu moet ik gauw poeseneten klaar maken en dan zelf eten. Rijst, sajoer menir3 met tahoe4 en tempéh5. Mmm, erg lekker!
Tante Emy kwam zonet nog even terug en vertelde, dat alles goed gegaan was en dat het meeste al op zijn plaats stond.
1-5-1943.
Vandaag is het 1 Mei. In deze maand zal ons kindje komen. We zullen het met blijdschap ontvangen. Ondanks alles hebben we het heel fijn met elkaar met een goed gezin en met al onze bezittingen, een reden tot grote dankbaarheid.
Tante Nel is vanmorgen naar het kamp Karèes teruggegaan. De vorige week werd ze ziek. Nu is ze weer beter en moet ze helaas terug. Ze is zo lief voor ons geweest. Roelie, Heleen en ik kregen ieder een broche van haar. Vanmorgen toen ze wegging, gaf ze een gemberkoek en vanmiddag kwam er een taart, die ze bij Maison Bogerijen had besteld. Zij is ook heel nieuwsgierig, of het een “Wouter Ernst” of een “Emy Marianne” zal worden. Ik kreeg nog een gulden van haar om bloemen te kopen, als het zover is. Heleentje gaat dan met Friso of Paul een paar dagen naar tante Jeannette Meesters, want anders is het hier zo druk. In de kraamkamer ligt nu weer een Chinese vrouw met een heel lief kindje. Ik heb zijn allereerste ogenblikken meegemaakt. Het is geboren op Woensdagmorgen om half 12 (28 April), op de verjaardag van de Japanse keizer. Zijn naam weet ik nog niet. Later op de ochtend kwam Pa, dolblij met zijn zoon, met een pannetje heerlijke kip aanzetten. Die Pa is toch zo’n leuke dikzak. Elk ogenblik kunnen we ook de vrouw van meneer Kong hier verwachten. Haar tijd is ook al bijna om. Tante Emy noemt haar MaYong en zegt, dat ze de zoon maar King moeten noemen, dan heet hij King Kong!
Noortje van der Molen is verhuisd naar de Heytinglaan. Tante Emy is nog één keer hier ge-weest en heeft toen foto’s van Quirientje laten maken, die echter niet erg mooi werden. Het gaat goed met haar en de kinderen. Rob werkt nu bij de vuilnisdienst.
---------------------------------------------------------------------------
- kleefrijst, gekookt in een pakje bananenblad, dichtgehouden met een bamboesplinter. 2
- blanke Nederlander.
- gerecht van natte groente
- koek van fijngemalen soja
- gefermenteerde sojakoek
---------------------------------------------------------------------------
4-5-1943.
Het kindje is er nog niet, maar het wandkleed schiet al aardig op en mijn kruikezakje ook. De wieg en de kamer staan al klaar. Als het zover is, komt tante Mies van Noppen hier helpen met de huishouding. Haar man is een paar dagen geleden gestorven en nu wil ze graag andere mensen gaan helpen.
Mevrouw Marzynski is ook een poosje weggeweest, ze had veel last van asthma. Eergisteravond kreeg ze weer bezoek van een Jap, die ze goed kende en die heeft zijn mond voorbijgepraat: “Wij kunnen niets tegen Amerika uitvoeren. We kunnen ons wel bepantseren, maar dat geeft niets, want de Amerikaanse bommenwerpers kunnen wel 12000 ton ve r-voeren en wat moet je daartegen doen? De Duitsers verliezen nu ook al veel en trekken al terug van Tunis.” Mevrouw Marzynski pakte toen de krant “Tjahaja” en keek er in. “Nee, daar staan alleen onze overwinningen in. Van de ve rliezen mogen ze niets weten”, zei de Jap toen. Vanmorgen was tante Jeannette hier en vertelde, dat ze had gehoord, dat Stalin een re-devoering had gehouden en had gezegd: “Wanhoop niet en blijf wachten! We zullen een te-genoffensief beginnen, of liever wij zijn het al begonnen bij Topel. Alle verdere veroverin-gen zijn al met data vastgesteld en over 5 maanden is er vrede.” Dat klinkt nogal hoopvol. Over Tunis wordt zoveel gezwamd. Eén of twee maanden geleden ging het daar al goed. Tante Emy heeft ons een schattig hangertje gestuurd, het is nog een familiestukje.
Onze kip “Kuifje” broedt nu weer en nu op zes broedeieren, die we kregen van meneer Pistorius, een patient van Pappie. Het zijn kanjers, ik hoop, dat ze goed uitkomen. Op Pasen is de kip begonnen.
5-4-1943.
Vanmorgen ben ik na de gonio les naar Noortje geweest. Ze tekent ons kinderen allemaal uit en doet mijn gezicht nu over “en profil”, want het licht valt nu heel anders. Ze moeten waar-schijnlijk weer verhuizen, want haar huisbazin heeft gezegd, dat het huis leeg moet van “toean Nippon”1. Ze zitten er nog maar net. Tante Nine en Richt zijn nu ook in het kamp. Ze hadden veel te veel barang voor hun ene kamertje.
Op Pasen hadden we een verrassing: Juffrouw Bron mocht het kamp uit voor de kerkdienst. We hebben goed gezongen. Iedereen zei, dat het koor prachtig was. Ook op de P.J.C. (Pro-testantse Jeugd Club) hebben we nog gezongen. We kregen die dag ieder 2 eieren en dat ge-beurt niet vaak meer. Gisteren aten we bami met varkensvlees, heel lekker. Brood hebben we af en toe van Bogerijen, maar het is grijs en plakkerig. Vandaag rijst met tahoe2, tempé3 en ketimoen4 wat restjes varkensvlees van gisteren en vissenbouillon. Ik wens ze in Holland ook zulk goed eten toe.
Nu nog een paar vreselijke dingen: Lore Gast, een koorlid, en Nora Anselmo, bij wie we de Paasliederen instudeerden, hebben af en toe vlagen van krankzinnigheid. Lore is volslage n krankzinnig geweest, maar knapt nu weer wat op. Bij Nora was het een gevolg van een vroeger auto-ongeluk, maar ook met haar gaat het al wat beter.
Ik heb voor het eerst drie dronken Jappen gezien. In een sado reden ze lallend de Bragaweg op. Opeens klom de voorste over de bok naar het paard. Dat schrok zich een motje, liep naar de kant en viel op het trottoir. Na een poosje hadden ze het arme beest weer opgehesen en reden ze weer verder naar een volgend restaurant.
---------------------------------------------------------------------------
- meneer Japan.
- koek van gemalen soja
- gefermenteerde sojakoek
- komkommer.
---------------------------------------------------------------------------
Met mijn lessen gaat het goed. Ik heb nu nog wiskunde, Frans, Latijn en Grieks. Mam zou me wat met Engels helpen, maar er is nog niets van gekomen.
Ik ben nu soms assistente bij pappie op het spreekuur. De eerste keer vond ik het best wel griezelig, vooral als hij injecties moest geven. Dan werd het heel warm in mijn hoofd, maar al gauw wende ik er aan.
Nu nog twee moppen: Als er bij de kampen fourageurs (van ons leger) langs gaan, lopen er ook altijd Jappen mee met de bajonet op hun geweer. Ze prikken af en toe door het bilik1 heen om de vrouwen weg te jagen, die er kijken of ze hun man soms zien. Eens had iemand vlak onder het bilik een paar schoenen neergezet. Weldra kwamen ze er aan. De Jap zag de punten van de schoenen en dacht: “Aha!” en schreeuwde eerst in zijn taaltje, dat ze weg moesten gaan. Daarna prikte hij venijnig door het bilik. De schoenen bleven. Nog eens prikte hij en nog eens. Hoe langer, hoe woedender. Eindelijk pakte hij de schoenen en merkte, dat er niemand in zat. Kwaad gooide hij ze over de schutting. Wat hebben we gelachen!
Tweede mop: Men zegt, dat er een Amerikaans vliegtuig boven ons is geweest en dat gooide een vlag naar beneden, waarop stond: “Rood, wit, blauw, we komen gauw”. Daarna kwam er een Japans vliegtuig met een vlag: “Wit met een rode bal, wij zijn er al”.
Het is nu avond. Mevrouw Pa Kong is net aangekomen en zit nu gezellig met de andere njonja2 te kletsen. Wanneer zou mam aan de beurt zijn? Vol verwachting klopt ons hart. Vanmiddag ben ik voor het eerst naar de P.J.C. geweest, omdat Noortje me er voor vroeg. Het was fijn. Ik ben ook van plan om er trouw te komen. We kregen er thee en borstplaat. Voor mam kreeg ik ook wat borstplaat mee.
14-5-1943.
HOERA !!! HOERA !!! IK HEB EEN BROERTJE !!! WOUTER ERNST !!!
WELKOM IN ONS MIDDEN !!!
Op 14 Mei 's avonds om 5 voor 10 ben je geboren. Wat ben ik toch blij, blij, blij!
Mam lag nog maar vijf minuten op het verlosbed en warempel, daar kwam ons Woutertje de wereld al in kijken. Pappie riep: ”Een jongen, een jongen!” En toen hoorden we opeens: ”Mè, mèèèè!” En dat was hem! Een lieve dikzak met een leuk gezichtje en een heel grappig mondje. Roelie en Heleen mochten hem in de wieg leggen, waarin ik tevoren al een lekker warm kruikje had gelegd. Net lag hij er, of zijn hoofdje ging om-hoog en zijn oogjes een beetje open en daar keek hij me aan.
Zo’n schattekind! Met een prachtig rond bolletje
---------------------------------------------------------------------------
- vlechtwerk van bamboe, o.a. als wand gebruikt.
- mevrouw.
---------------------------------------------------------------------------
Categorie: Verhalen - Bosman, Anneke
Pagina gelezen 6131 keren
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage
© 2004-2017
