INDOPEDIA
|
De Indische Encyclopedie
|
20084493 Bezoekers
23 Bezoekers online
Aangezien destijds voor de Cultuurondernemingen in de Buitengewesten met veel kosten en moeite Chinese arbeidskrachten van buiten Indië moesten worden aangevoerd, werd in 1880 de eerste Koelieordonnantie gemaakt, waarin een speciale arbeidsregeling, waarbij verbreking van het arbeidscontract door de werknemer met vrijheidsstraf bedreigd werd.
Daartegenover werd de werkgever verplicht tot huisvesting, geneeskundige verpleging, loonbetaling en behoorlijke behandeling van de koelie, kosteloze terugzending naar zijn land na beëindiging van zijn contract, enz.
Opeenvolgende koelieordonnanties hebben deze bepalingen gewijzigd en verbeterd maar de strafbaarstelling bij ontijdige verbreking van het contract bleef, zij het tenslotte onder gelijke sanctie voor koelie en ondernemer.
Tegen dit dwangcontract is met het oog op de werknemer voortdurend geageerd, doch pas toen in de loop der tijden het aanbod van vrije werklieden op Java voor de Buitengewesten zich zodanig ontwikkelde, dat de arbeidszekerheid niet langer van de poenale sanctie afhankelijk bleek, kon de regering maatregelen nemen die uiteindelijk de afschaffing van alle arbeid onder poenale sanctie in het vooruitzicht zou stellen. Een nieuwe koelieordonnantie in die zin is sedert 1931 in werking getreden.
(Ind. Stbl. 1931, no. 94).
Intussen besloten de belanghebbenden bij de tabakscultuur aan Sumatra ’s oostkust, ter vermijding dat de aldaar geteelde tabak, als met behulp van indentured labour verkregen, uit Amerika geweerd zou worden om voor het vervolg ten aanzien van hun contractkoelies van de poenale sanctie geen gebruik meer te maken en na afloop van de contracten deze te vervangen door contracten zonder strafbedreiging.
Er heeft nog niemand gereageerd.
Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië
La vie est un pélerinage