Fauna.

Wegens de grote verschillen in de landfauna wordt de archipel faunistisch verdeeld in een westelijk (oriëntaal) en een oostelijk (Australisch) gebied.
De lijn welke deze gebieden scheidt is niet scherp te trekken.
Wallace trok de grens tussen Borneo en Celebes en tussen Bali en Lombok.
Later is echter gebleken, dat op Celebes en de Kleine Soenda-eilanden een tussengebied, een mengfauna wordt aangetroffen.
Naarmate men meer oostelijk komt gaat het Australisch karakter van de fauna overheersen.
Men neemt aan dat vroeger verbindingen ,,landbruggen" hebben bestaan tussen landen welke thans door de zee van elkander zijn gescheiden, bijv. tussen Malakka, Sumatra en Borneo en tussen Sumatra en Java.
In het Westelijk gebied komen vertegenwoordigers van alle zoogdieren voor, met uitzondering van de buidel- en vogelbekdieren welke juist karakteristiek zijn voor het Australisch gebied.
Evenwel komen op Nieuw-Guinee een wild-varken-soort en vleermuizen en kalongs voor.
Typisch voor het Australisch gedeelte zijn ook de casuarisachtige vogels.
In het kort kan men zeggen dat het Australisch gebied het land is van de vogelbek- en buideldieren en het oriëntaal gebied dat van de hogere zoogdieren.
Het spreekt vanzelf dat deze onderscheiding voor de zeefauna niet opgaat.
Wel onderscheidt men op de aardbol twee zeefauna gebieden: het Atlantische (Atlantische oceaan) en het Indo-Pacifische gebied (Indische en Stille oceaan), waarvan vooral de tropische fauna’s geheel van elkander zijn gescheiden.
Tot het laatste gebied, waartoe ook de zeeslangen zijn beperkt, behoren de zeebewoners van onze archipel.
De zeefauna wordt in het algemeen in drie groepen verdeeld:

De kustfauna, langs de kusten tot een diepte van ongeveer 200 meter. Dit gebied is dichter bevolkt dan de beide andere.
De pelagische fauna, dat zijn de zeedieren die vrij zwemmen of drijven. Hiertoe behoren ook de microscopische organismen, plankton (zie aldaar) genoemd, die het oervoedsel vormen van alle zeedieren.
De diepzeefauna, dat zijn de zeedieren die leven beneden de 200 meter diepte (tot meer dan 9000 meter diepte) , waar eeuwige duisternis heerst en op de bodem een temperatuur van niet meer dan 4° boven 0°.

Juist het voedsel van deze dieren bestaat hoofdzakelijk uit de plankton die van de oppervlakte omlaag zinkt.
De diepzeefauna is arm aan soorten.
Zij bestaat zowel uit vastzittende (zeelelies) als uit vrij-zwemmende (vissen).
De laatste hebben veelal lichtgevende organen.
De ogen van de diepzeevissen en -schaaldieren zijn rudimentair of groot, veelal gesteeld.
De blinde dieren hebben meestal lange tastsprieten.
Het klimaat is op de kust- en pelagische fauna van grote invloed.
Voor de tropen zijn kenmerkend de vliegende vissen, staatkwallen, zeelelies en de koraalriffen met de schitterend gekleurde koraalvissen.
In de tropen is het aantal soorten van de diergroepen veel groter dan op hogere breedten.
De groei en de ontwikkeling is er ook sneller (dit geldt uiteraard niet voor de warmbloedige dieren, met constante lichaamstemperatuur).
Zie ook Zeegebied van Ned.-Indië.

Creatie datum: 03/11/2017 14:13
Categorie: - F
Pagina gelezen 682 keren

Reacties op dit artikel

Er heeft nog niemand gereageerd.

Nieuws van den dag uit het voormalig Nederlandsch-Indië

Voor meer informatie over nieuws uit de kranten van Nederlands-Indië

La vie est un pélerinage